ვენახიდან თქვენს ჭიქებამდე - ღვინის დაყენების პროცესი
მრავალსაუკუნოვანი ისტორიის მანძილზე ქართველებმა ღვინის დაყენების თავისებური და უნიკალური მეთოდი და წესები შეიმუშავეს. მიწიდან აღმოცენებული, დამწიფებული ნაყოფი ისევ მიწაში ღრმად ჩამარხულ ჭურჭელში იყრის თავს, რომელსაც ქვევრი ჰქვია. ეს ჩვენი, ჭეშმარიტად ქართული ტრადიციაა, რომელიც მთელ მსოფლიოში გვითქვამს სახელს და ერთ-ერთ უძველეს და საუკეთესო მეღვინეებად გვაქცევს. იმის მიუხედავად, რომ საქართველოს კუთხეების უმეტესობა ღვინის დასაყენებლად ქვევრს იყენებს, უნდა ითქვას, რომ ყველა კუთხეში მაინც თავისებური ტრადიციები არსებობს. მაგალითად, აღმოსავლეთ საქართველო ღვინის დავარგება ჭაჭა კლერტზე ხდება, ხოლო დასავლეთში ჭაჭის გარეშე.
როგორ მზადდება ღვინო?
ვეცდებით, ეს პროცესი ისე მიმოვიხილოთ, რომ ჩვენი ბლოგი მოსაწყენი არ იყოს და მარტივად გადმოგცეთ ღვინის დაყენების რამდენიმე მნიშვნელოვანი ნაბიჯი.
უპირველეს ყოვლისა, ყოველთვის გაითვალისწინეთ ყურძნის ხარისხი. რაც არ უნდა ეცადოს მეღვინე, თუ ყურძენი არ არის კარგი, ეს ღვინოს მაინც აუცილებლად დაეტყობა. მოკრეფილი და საღვინედ შერჩეული ყურძნის გადამუშავების შემდეგ იწყება ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი პროცესი - დუღილი, რომელსაც მეორენაირად ღვინის დაბადებასაც ეძახიან. იმისდა მიხედვით, რომელი ყურძენია და როგორი ღვინო უნდა დამზადდეს, დუღილის დროც განსხვავებულია. ის დაახლოებით 1-დან 5 კვირამდე შეიძლება გაგრძელდეს. აქვე ისიც უნდა ითქვას, რომ დიდი მნიშვნელობა აქვს მარნის ტემპერატურას. რაც უფრო მაღალია ტემპერატურა, მით უფრო სწრაფად მიდის დუღილი და პირიქით.
ქვევრში ღვინის დუღილის პერიოდში აუცილებელია ჭაჭის ხშირი მორევა. შეიძლება დღეში რამდენჯერმეც კი დაგჭირდეთ ამ პროცესის გამეორება. იმის მერე კი, რაც დუღილი დასრულდება, ჭაჭა და ღვინო უნდა განცალკევდეს და ღვინო ცალკე ქვევრში უნდა გადაიღოთ. აუცილებელია ყურადღება მიაქციოთ იმას, თუ როგორია ტემპერატურა და რომელი ტიპის ღვინოს ვამზადებთ. წითლის შემთხვევაში, რეკომედებულია დაახლოებით 15-20°C, ხოლო თეთრის - 15°C. ამას ზოგჯერ ცივ დუღილსაც უწოდებენ. დუღილის შესახებ კიდევ აუცილებელია, იცოდეთ, რომ ამ პროცესში ღვინო ხშირად იკლებს, ამიტომ ეს დანაკლისი აუცილებლად უნდა შეავსოთ.
კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი კომპონენტი ღვინის დასაყენებლად არის საფუარი, რომელსაც მეღვინეობაში წმინდა საფუვრის კულტურასაც უწოდებენ. საფუარს ყურძნისავე ტკბილში ხსნიან და შემდეგ მთლიან მასალას ამატებენ. უკვე დაღვინებული ღვინისთვის რეკომენდებულია გრილი ტემპერატურა.
ბოლოს გეტყვით, რომ თუ გინდათ, რომ კარგი და ხარისხიანი ღვინო დაამზადოთ, ჰიგიენა აუცილებლად უნდა დაიცვათ. მარანი უნდა ნიავდებოდეს, ქვევრები კი საგულდაგულოდ, სამჯერ მაინც უნდა გაირეცხოს, სანამ მასში ღვინის დაყენებას დაიწყებთ. თუ სამარნე იარაღების სისუფთავეს არ დაიცავთ, ეს აუცილებლად გააფუჭებს ღვინოს.
როგორ ჭურჭელში ან როგორი მეთოდითაც არ უნდა ამზადებდეთ ღვინოს, ეს ერთი მარტივი ფორმულირებაა - ყურძნის ტკბილი ალკოჰოლურ სასმელად უნდა გადააქციოთ. ამიტომ, მიუხედავად ღვინის ტიპებს შორის განსხვავებებისა, ის ზოგადი წესები, რაც გაგიზიარეთ, კარგად მოინიშნეთ, ამას უკვე თქვენი გამოცდილებაც დაუმატეთ და ცქრიალა ღვინო თქვენს ჭიქებში იქნება!